ตอนที่4 เหตุก่อนจาก…

ตอนที่4 เหตุก่อนจาก…

-โยชิ-

“ซ่า”ผมกำลังล้างหน้าอยู่ครับ หลังจากที่คุยกับป๊าเสร็จผมก็ขอตัวขึ้นมานอน ไม่รู้ผมเป็นอะไรนอนไม่ค่อยหลับผมก็เลยลุกมาล้างหน้าซะเลย

“แปะ แปะ แปะ”ตบหน้าตัวเองให้รู้ว่าเต้งตึง!เอิ่มม ไม่ใช่ครับ

ผมเดินออกจากห้องน้ำมาล้มตัวนอนที่เตียงอีกรอบ มองไปรอบๆห้องไม่รู้ว่าผมจะมองไปทำไม ก็ไม่รู้สิครับแค่ผมนอนไม่หลับ ไม่มีอะไรทำ จะปิดเฟสก็กระไรอยู่ กลัวรับไม่ได้…

“เฮ้อออ น่าเบื่อเป็นบ้าเลย…ไอ้พาสต้าไอ้เพื่อนบ้าไหนบอกว่าจะมาหาว่ะ กูงอนมึงแล้วนะ!”ผมหยิบโทรศัพท์ที่ตอนนี้เป็นภาพหน้าจอของผมกับมัน..เพราะอะไรนะหรอทำไมผมถึงใส่รูปผมกับมัน เพราะผมอยากใส่ไง!!55555(ไรท์ : รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้นายเอกแม่งมีกวน) ผมลบรูปที่ผมเคยถ่ายกับเค้า?ทิ้งหมดแล้วและไม่รู้จะใส่รูปใครเลยเอารูปที่ผมเพิ่งถ่ายกับมันนี่แหละใส่แม่งเลย!!

“เฮ้อออ น่าเบื่อ!!”

-เดฟ-

“ปล่อยกู!!ไอ้เชี้ยกูบอกให้ปล่อยไง!!”

“หยุดดิ้นได้ไหมว่ะ!หนักโว้ยย!!”รำคาญเสียงมันจริงๆเลยครับ แม่งแรงเยอะยังกะควาย ไอ้ผมนี่ก็จะหมดแรงแล้ว กว่าที่จะลากมันออกมาจากรงเรียนได้ก็แทบสลบคา…ตีนมัน!!

“มึงก็ปล่อยกูดิว่ะ เชี้ยเอ้ย!”มันทุบตีที่แผ่นหลังผม พวกคุณคงสงสัยใช่ไหมล่ะ เดี๋ยวผมจะบอกให้ คือตอนนี้ผมแบกมันขึ้นบ่ามา ก็เพราะมันไม่ยอมผมอ่ะดิ พูดถึงแล้วแค้น คุณรู้ไหมว่ามันทำอะไรกับผมหลังจากที่ผมลากมันมาจากโรงเรียน มันเอ่อ…ถีบที่น้องชายของผม เล่นเอาจุกเลย!!แต่มีหรือที่ผมจะยอมให้มันทำฟรีๆแบบนี้มันต้อง…ลงโทษ!!! หึหึหึ

   

              อ่า..ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนดีกว่า เผื่อว่าทุกคนจะไม่รู้จักผม ประวัติผมมีไม่มาก แต่ถ้าน้ำในตัวนี้เหลือล้น555 (หื่นตลอด)ผมชื่อ “เดฟ” รูปหล่อ พ่อรวย หญิงเยอะ ชายก็เยอะ อันนี้ผมพูดจริง ผมเอาได้ทั้งชายทั้งหญิง!! ตอนนี้ผมเรียนอยู่ ม.6แล้วครับ อีกเดี๋ยวก็เข้ามหาลัยแล้ว และอีกไม่นานผมก็จะได้เมียแล้ว… (ไรท์ : รอยยิ้มแกชั่วร้ายมาก ฉันกลัว!T^T) ก็ไอ้คนที่มันอยู่บนบ่าผมไงครับ หึหึ จะล่อแม่งลุกไม่ขึ้นเลย ซ่าดีนักนะมึง!! เก่งให้ได้ตลอดแล้วกัน

“เชี้ย!เอ้ยกูบอกให้ปล่อยไง ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องไงว่ะหรือต้องให้พูดภาษาควาย!!!”มันยังคงดิ้นและทำร้ายผมอยู่

“โอ๊ย!!กัดหูกูทำไม!!”ดูมันครับทุบตีผมไม่พอยังกัดหูผม ขาดไหมเนี้ย!!

“กูบอกให้มึงปล่อยกูหูหนวกไงว่ะ!!”มันตะคอกใส่หูผม

“กูจะปล่อยมึงก็ต่อเมื่อมึงอยู่ใต้ร่างกูเท่านั้น!”ผมตอบมันเสียงแข็งพร้อมกับสาวเท้าไปขึ้นลิฟท์ ที่นี่เป็นคอนโดของผมเองครับ

“ไอ้สัส!ไอ้ชั่ว!ไอ้เลว!ไอ้เหี้ย!ปล่อยกู!!”

“ไม่โว้ยย!!”กูเริ่มเอื่อมกับมึงแล้วนะไอ้เด็กเวร!! อย่าให้ถึงห้องนะมึงจะเล่นไม่เลี้ยงเลย!!

ตุบ ตุบ แปะ !!

 “อ๊ากกก!!นิ่งๆๆได้ไหมมึง!!”

“อั๊ก!”ผมปล่อยมันลงในที่สุด ก็มันไม่นิ่งอ่ะ แต่ไม่เป็นไรเพราะเราสองคนยังอยู่ในลิฟท์มันไม่มีทางหนีผมไปได้หรอก!!

“ไอ้เชี้ย!จะปล่อยไม่บอกกูก่อน ห่าเอ้ย!”ดูมันครับ บอกให้ปล่อยผมก็ปล่อยแล้วมันจะเอาอะไรอีก ไอ้เด็กไม่มีความคิด!!!

“เดี๋ยวกูล่อแม่งตรงนี้เลยสัส!ปากดีนักนะมึง!”ผมส่งสายตาคาดโทษมันพรางลูบที่หูตัวเองที่มันกัดเต็มๆจนผมต้องปล่อยมันเพราะทนไม่ไหว!!

“ไอ้เชี้ย!กูจะฆ่ามึง!”มันลุกมาแล้วตรงมาทางผมพร้อมกับง้างหมัดขึ้น! แต่บังเอิญว่าผมมันไม่กระจอกซะด้วยสิ พอมันคิดที่จะปล่อยหมัดใส่ผมผมก็จับข้อมือมันไว้ก่อนที่จะถึงหน้าผม

“อย่างมึง!!ทำอะไรกูไม่ได้หรอกไอ้เด็กน้อย!”ผมแสยะยิ้มใส่มัน

“เด็กน้อยพ่องง”

“เด็กไม่เด็กเดี๋ยวกูก็รู้เองแหละ”

ตึ่ง!เสียงสัญญาณลิฟท์ดังขึ้นบ่งบอกว่าถึงที่หมายแล้ว

“เตรียมตัวเตรียมใจได้เลยไอ้เด็กน้อย กูจะกระแทกมึงไม่ยั้งเลย หึ!”

“ไอ้สาสสสส!!”ผมลากมันออกมาจากลิฟท์ มันก็พยายามดิ้นๆๆทั้งๆที่มันก็สู้แรงผมไม่ได้หรอก ก็ดูสิครับ ตัวมันเล็กกว่าผมเยอะเลย ผมสูง185 แต่มันน่าจะประมาณ 173-174มั้งน่าจะได้ ผมลากมันมาจนหยุดอยู่ที่ห้องของผมเอง เอาคีย์การ์ดแนบกับประตูแปบเดียวประตูสวรรค์ก็เปิดออก เสร็จกูละมึง ผมไม่รอช้าลากแม่งเข้าห้องนอนเลย

“เชี้ย!ปล่อยกูเลย มึงคิดจะทำอะไร”แหม่..ทีเรื่องนี้มึงไร้เดียงสานะ

“ก็อย่างที่กูบอกมึงตอนแรกๆนั้นแหละ กูจะเอามึง”

“ไม่ให้เอาโว้ย!”นั่งไงมันโวยวายอีกแล้ว

“คิดจะหนีกูรอดหรอเด็กน้อย…”ผมยิ้มเย็นใส่มัน มันดูจะผงะเล็กน้อยก่อนที่จะปรับหน้าตาให้เป็นเหมือนเดิม

“มึงนี่มันเลวเหมือนกับเพื่อนมึงเลยนะ”แล้วยังไง ถ้าผมกับไอ้อัลไม่เลวพอๆกันคงคบกันไม่ได้หรอก จริงม่ะ?

“หึ!แล้วมึงอยากรู้หรือป่าวล่ะ ว่ากูเลวได้ยิ่งกว่าที่มึงคิดเยอะ!”พูดจบผมก็เหวี่ยงมันลงไปที่เตียงนอนคิงไซต์ของผมทันที กูจะล่อจนมึงไม่กล้าปากดีเลย ผมจัดการขึ้นคร่อมไอ้เด็กน้อยนี้ทันที มันนี่ก็ดิ้นจัง

“ออกไปจากตัวกูเลยนะสัส!ออกไป!!”

“ในเมื่อกูอยากได้กูก็ต้องได้ว่ะ โทษที!!”ผมยึดมือทั้งสองข้างของมันไปมัดไว้กับหัวเตียง

“เชี้ย!ปล่อยโว๊ยยย!”มึงนี่ก็แรงเยอะจริงเว้ย

“หุบปาก!!แล้วเก็บเสียงมึงไว้ครางเหอะไอ้หนู!! หึหึ”

“ไอ้เชี้ย ไอ้ห่า ไอ้ หะ…”แหกปากอยู่ได้ผมจึงจัดการปิดปากมันด้วยปากของผมนี่แหละ ผมบดจูบกับริมฝีปากมันอย่างรุนแรงและป่าเถื่อน ผมยอมรับนะ ผมมันเป็นพวกซาดิส  ชอบใช้ความรุนแรง แต่กับมันผมจะเบาๆให้หน่อยแล้วกันสงสารเด็ก…

“โอ๊ย!!”มันกัดปากผมครับ ไอ้เด็กเวร มึงอย่าอยู่เลย!! ผมชกเข้าที่หน้าของมันทำให้ปากมันแตกเห็นเลือดไหลซึมออกมาด้วยครับ แต่ผมไม่แคร์หรอก ดูมันสิกัดปากผมมาได้ อุสาว่าจะไม่รุนแรงแล้วนะ!!

ถ้ามึงไม่อยากเจ็บตัวก็นอนให้กูเอานิ่งๆเข้าใจไหม”ผมบีบที่แก้มของมัน มันบ่นอะไรไม่รู้อู้อี้อู้อี่

“อ่อย อู อะ ไอ เอี้ย!”

“หึ!อย่าหวังเหอะมึง!”ผมก้มลงไปจูบมันอีกรอบ มันเม้มปากไม่ให้ผมได้เข้าไปสอดส่องโพรงปากของมัน ทำให้ผมต้องกัดปากมันให้เผยอออก

“อ่ะ!”มันเปิดปากแล้ว ผมจึงสอดลิ้นของผมเข้าไปสำรวจโพรงปากของมันและไล่ต้อนลิ้นของมันที่หดหนี แต่หนีไม่พ้นหรอก ผมตวัดลิ้นดูดกับลิ้นเล็กของมันอย่างช่ำชอง หวานชิบ ผมค่อยๆเลื่อนมือมาที่เสื้อของมันและปลดกระดุมออกโดยที่ปากของผมยังติดอยู่กับปากของมัน

“อื้มมม”หึ!มันคงเริ่มมีอารมณ์กับผมแล้วล่ะครับ ผมลูบไล้ไปตามผิวกายของมัน ก่อนที่ผมจะถอดเสื้อมันออก และก็ลูบลงมาที่กลางลำตัว ผมเห็นมันเริ่มพองๆแล้วล่ะ เสร็จกูล่ะ!

ผมจูบมันเพียงแผ่วเบาก่อนจะเลื่อนหน้าลงมาซุกไซร้ตามลำคอขาวของมัน ดูด เม้มจนมันเกิดเป็นรอยแดง ผมเงยหน้ามองมันก็เห็นตามันปรือมองผมอย่างยั่วยวน โอ๊ย!!กูไม่ไหวแล้ว ผมจัดการถอดผ้าตัวเองออกจนหมดและไม่ลืมที่จะถอดกางเกงมันเหมือนกัน ตอนนี้เราทั้งคู่เปลื่อยเปล่า ผมไม่ไหวแล้วครับ แม่งยั่วกูสัส!ผมก้มลงไปดูดเม้มยอดอกของมันและเลียวนจนเกิดเสียงครางหวานออกมาจากปากมัน

“อื้อออ อ๊า”อารมณ์พุ่งเลยเว้ยที่นี่

“ของจริงกำลังจะเกิดต่อจากนี้เตรียมใจไว้รอนะมึง”ผมกระซิบบอกมันเสียงพร่าก่อนที่จะจับมันพลิกคว่ำ 

“อ่ะ!”มันดูจะตกใจเล็กน้อย ผมจับสะโพกของมันยกขึ้นระดับที่ผมสามารถเอามันได้ ผมเอื้อมมือไปหยิบเจลล่อลื่นมาเปิดออกและแต้มเข้าไปยังช่องทางรักสีสวยนั้น ผมสอดนิ้วเข้าไปก่อนหนึ่งนิ้ว

“อ่ะ!กูเจ็บ ไอ้เหี้ย”มันถดสะโพกหนีแต่ผมก็รั้งมันกลับมาที่เดิมก่อนจะสอดนิ้วที่สองเข้าไปเพิ่ม

“แม่งตอดรับกูดีจัง นี่แค่นิ้วนะมึง!!”ผมขยับนิ้วชักเข้าชักออก

“อ๊า อะ ไอ้เหี้ย! ยะ หยุด เว้ย!”มันด่าผมแต่ก็ยังมีเสียงครางออกมา ตอนนี้ใครหยุดก็โง่แล้ว ผมสอดนิ้วที่สามเข้าไปชักเข้าชักออกจนมันเกิดเป็นรูกว้างขนาดใหญ่พอดีกับของของผมจะสามารถสอดเข้าไปได้

“สวบ!”

“อ๊ะ อ๊ากไอ้เหี้ยเอาออกไปเลยนะ!”เห้ยๆๆมันยังเข้าไม่สุดเลย ไอ้นี่ก็ร้องแม่งนะ กูเข้าได้ยังไม่ถึงครึ่งลำเลยสัส

“มะ มึงอย่าตอดกูดิว่ะ กูเข้ายังไม่สุดเลยสัส!มันจะแตกแล้วเว้ย!”ผมที่เข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งก็เหมือนจะแตกก็แม่งตอดกูดีซะ!

“อ๊ะ!ไอ้ สะ สัส อื้ออ”ในที่สุดผมก็เข้ามาจนสุดครับ หึหึหึ เล่นกับใครไม่เล่นเล่นกับกูเด็กน้อย!! ผมค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆเนิบๆก่อน

“อ๊า อ่ะ อื้ออ”มันครางออกมายิ่งทำให้ผมชอบใจใหญ่ ผมเลยจัดการส่งแรงกระแทกไม่ยั้ง

“อ๊า ซี๊ดด อ่ะ อ่ะ”ผมครางออกมาอย่างแสนสุขสม!เชี้ยเอ้ย  แม่งรู้สึกดีเป็นบ้าเลย ผมกระแทกเข้าๆออกๆ ตัวมันเองก็สั่นตามแรงที่ผมส่งไปให้

“อ๊า ซี๊ดดด”เสียงครางของเราทั้งคู่ดังระงมในห้อง ดีหน่อยที่คอนโดผมมันเก็บเสียงได้ดี นี่ถ้าเก็บไม่ได้คงมีคนเอาขรุถังกระมั้งมาปาใส่แล้วล่ะครับ

“อ๊ะ อ่ะ อ๊า”

พรั่บๆๆเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่ขาดสายผมเองก็ไม่หยุดที่จะกระแทกมันเน้นๆย้ำๆเมื่อรู้จุดที่ทำให้มันเสียวสะท้านไปทั้งกาย

“อ๊า ซี๊ดด มึงแม่ง สะ สุดยอดเลย”ผมซูดปากอย่างถูกใจที่มันกระแทกสะโพกตัวเองลงมาโดยไม่รู้ตัว ผมเข้าใจนะมันก็คนเหมือนกันถึงจะไม่สมยอมเท่าไรแต่เวลาแบบนี้ใครแม่งจะอดใจไว้

“อะ อ๊า มะ ไม่ไหว แล้ว อ๊า”เชี้ย!มันปล่อยก่อนผมอ่า แบบนี้ผมไม่ยอม

“ไปไม่คอยกูเลยนะมึง!”ผมกัดฟันพูดกับมัน จากนั้นก็กระแทกไม่ยั้ง จนในที่สุดผมก็ปล่อยในตัวมัน

“อ๊า อ๊า”ผมเชิดหน้าขึ้นยกสะโพกมันนิดหน่อยแล้วปล่อยออกมาเต็มที่ หลังจากนั้นผมก็ล้มลงไปทับร่างที่อยู่ข้างล่างผมโดยที่ผมยังไม่ถอดน้องชายของผมออกจากตัวมันนะ เสียงหอบหายใจของคนด้านล่างทำให้ผมยกยิ้มขึ้นมา ไอ้นี้แม่งก็น่ารักนะ ผมชักจะชอบมันซะแล้วล่ะ ผมซุกหน้าลงที่ซอกคอของมันสูดดมกลิ่นหอมจากตัวมัน

“ตัวมึงแม่งหอมว่ะ”

ฟอดด ฟอดด

เอาไปสักสองฟอดใหญ่ๆเลยมึง แม่งน่ารักชิบหาย  โอ๊ะ!มันมาอีกแล้วครับท่าน ผมรู้สึกว่ามันเริ่มพองตัวอีกแล้ว ผมจึงเอื้อมมือไปแกะเชือกที่มัดไอ้เด็กน้อยไว้ให้มันเป็นอิสระก่อนที่จะจับมันหันมาหาผมแล้วจูบมันลงไปที่ริมฝีปากซีดนั้นแผ่วเบาก่อนผละออก

“ออนท็อป ทำเป็นป่ะ ทำให้กูหน่อยดิ”ผมกระซิบบอกมันเสียงแหบพร่าก่อนที่จะพลิกจากบนลงล่างให้มันขึ้นมาอยู่บนแทน

“ไอ้ ชะ”กูรู้ว่ามึงจะด่ากูสัส ผมเลยจัดการดึงมันให้มาจูบกับผมซะ ปิดปากหมาๆของมัน

“มึงจะทำไหม ถ้าไม่มึง…”

“เชี้ย!!”มันสบทออกมาซะดังเลย เชี้ยเต็มหน้าผมเลยครับ

“เร็ว!”ผมเร่งมัน มันกัดฟันมองผมอย่างแค้นเคืองแต่ก็ยอมทำตามที่ผมบอก

“อ๊า ซี๊ด ดีมาก แบบนั้นแหละ”ผมจับเอวคอดของมันแน่นมันเองก็กำลังทำตามที่ผมบอกเป็นอย่างดีเลย

“หะ เหี้ย อ๊ะ ถ้ากู มะ ไม่ มะมีอารมณ์กูไม่ทำหรอก สัส!”ฮ่าๆๆดีแล้วล่ะที่มึงมีอารมณ์ ถ้ามึงไม่มีนี่กูคงจะอดใช่ไหม ผมจึงจัดการกระแทกสวนแม่ง เล่นครางซะกูตกใจเลย

“อะ อ๊ะ อะ ไอเหี้ย!”ด่ากูว่าเหี้ยอีกแล้วนะมึง!!ผมว่าถ้าผมคอยมันผมคงไม่เสร็จแน่!!ผมจับมันพลิกให้มาอยู่ด้านล่างเหมือนเคย ก่อนที่จะกระแทกไม่ยั้ง เพราะตอนนี้แม่งอยากปล่อยน้ำครับ

“อ๊ะ อ๊า อ่ะ”ครางอีกครางอีก ผมได้แต่มองใบหน้าที่หวานแต่ก็ไม่มากที่ตอนนี้กัดปากล่างตัวเอง โอ๊ยอารมณ์กูไปหมดแล้ว ไม่ไหวๆๆ

“พะ พาสต้า”ผมเอ่ยเสียงแหบ

“อื้มมมม”โอ๊ยย!!ยั่วกูสัส!

“เรียกชื่อกู เร็วเรียกชื่อกู!”ผมบอกให้มันเรียกชื่อผม

“มะ ไม่ อ๊ะ”มึงจะดื้ออะไรตอนนี้

“เรียก!!”ผมสั่งมันที่ตอนนี้รู้สึกว่ามันกำลังจะปลดปล่อยแล้ว แต่…ผมกลับหยุด ทำให้มันรู้สึกปวดหนึบต้องการปลดปล่อย

“เร็ว!”ผมเร่งมันอีกครั้ง

“อะ เออ ดะ เดฟ ช่วยกูหน่อย”

“หึ”แค่นี้ก็สิ้นเรื่องหลังจากที่มันเรียกชื่อผมตามที่บอกผมก็จัดการช่วยเหลือมันแบบถึงใจอีกครั้ง

“อ๊ะ อ่ะ อ๊า”ในที่สุดมันก็ปล่อยออกมา ผมจึงกระแทกเข้าออกสองสามครั้งก้ปล่อยออกมาอีกรอบ

“สุดยอดเลยว่ะ!”หลังจากที่ปล่อยออกมาหมดผมก็ล้มตัวลงบนที่นอนข้างๆมัน มันหอบหายใจเอาอากาศเข้าแทบไม่ทัน ก่อนที่มันจะหลับไปเพราะความเพลีย

“เชี้ย!หลับเร็วไปป่ะว่ะ กูกะว่าจะต่อสักรอยสองรอบ เฮ้ออ”ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่จะหยิบผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดร่างกายมันให้จะได้สบายตัว ผมมองดูร่างกายมันที่เต็มไปด้วยรอยรักที่ผมฝากไว้เต็มไปหมด ยกยิ้มพอใจ ผมดึงผ้าห่มมาห่มตัวให้มันจะได้ไม่หนาวแล้วก็ล้มตัวนอนข้างๆกอดมันไว้แน่น

“ตอนนี้มึงเป็นของกูแล้วนะเด็กน้อย”ผมหอมแก้มมันเบาๆเอาหัวเกยไว้ที่ไหล่มันแล้วก็หลับไปเพราะความเพลียจากกิจกรรมที่ทำ เสียพลังงานไปเยอะเลยแหะ !!

-พาสต้า-

จุ๊บ จุ๊บ จุ้บ จุ๊บ!

โวยไรว่ะ ผมยกมือดันสิ่งที่มันกวนอารมณ์ในการพักผ่อนของผมชิบหายเลยครับ

“โว๊ย!กูรำคาญเว้ย!”ผมเลยยกสองมือผลักไอ้ตัวประหลาดที่ยุ่งอยู่กับหน้าผมให้ออกไป

“เชี้ย!”

พรึ่บ!

“โอ๊ยยยย!!”ผมร้องออกมาลั่นเมื่อรู้สึกเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง ผมลุกเร็วไปหน่อยเพราะผมฝันร้าย!เมื่อกี้มีตัวอะไรไม่รู้มายุ่งกับผมพอผมผลักมันออก ผมก้ได้ยินเสียงมันพูดว่าเหี้ย! เอ่ะ ! เชี้ย! เออ เชี้ย! ผมตกใจมาก ทำให้ผมลุกพรึ่บเร็วไปหน่อย

“ไอ้เด็กเห้ย!มึงผลักกูทำไม” เอ่ะ!เสียงใคร มันเหมือนเสียงตัวประหลาดในฝันผมเลย ผมหันซ้ายหันขวาก็ไม่เจอ…จนมันลุกพุ่งเข้ามาหาผมถึงรู้ว่ามันเป็นใคร

“เฮ้ย!!”ตกใจหมดไอ้เหี้ย มันมองผมตาขวาง ทำให้ผมอดที่จะถามมันไม่ได้

“มะ มึงเป็นไร”จะสั่นห่าพ่อมึงไงเหี้ยเอ้ย!ดูมันสิ ทำหน้าซะดุเลย

“ถามได้นะมึง!มึงผลักกูจนตกเตียงเนี้ย!!”

“แล้วกูไปผลักมึงได้ยังไงในเมื่อกูนอนอยู่”ผมถามมันพรางหรี่ตาจับผิด มันทำหน้าเลิกลักก่อนที่จะปรับให้มันเป็นเหมือนเดิม

“ก็แค่จะจูบเมียตอนเช้าผิดตรงไหนว่ะ!” ห่ะ! จะ จูบ หรอ สัสเอ้ย!นี่ขนาดกูหลับแม่งยังจะกล้าลักหลับกูอีกนะมึงไอ้ฟายย!!!!

พลั่ก! อั๊ก!

“โอ๊ยยยย!ไอ้เด็กเวรมึงถีบกูทำไมอีกเนี้ย!!”ฮ่าๆๆก็อย่างที่ได้ยินนะครับ ผมเป็นถีบมันเองมีอย่างที่ไหนมาลักหลับลูกชาวบ้านเค้า อีกอย่างผมไม่ยอมหรอก!!!

“มึงทำระยำกับกูนิ”ผมตอบหน้าตาย มันนี่ลุกขึ้นจับสะโพกตัวเองแล้วเดินมานั่งที่เตียงอีกครั้ง

“ผิดตรงไหนว่ะ กูจะจูบเมียตัวเองเนี้ยต้องขออนุญาตก่อนหรือไง ตอนแรกที่กูตื่นมากะว่าจะซั่มมึงอีกรอบแล้วก็ได้!”โอ้…ความคิดมึง!!!มันน่าถีบอีกรอบดีไหมนะ

“สัส!เอ้ยไปไกลๆให้พ้นหน้ากูไป!!”ผมบอกมัน มันเลิกคิ้วทำเป็นสงสัย “มองไร”

“ป๊าวว!!มึงบอกให้กูไปไกลๆได้ไง ในเมื่อนี้ห้องกู”เอิ่มม..กูลืม สัสเอ้ย!

“เออกูลืม”ผมทำท่าจะลุกแต่มันกลับรั้งไว้!!ผมมองหน้ามันอย่างสงสัย

“มึงจะไปไหน”มันถาม

“กูก็จะกลับบ้านกูไง ในเมื่อที่นี่ไม่ใช่บ้านกู”ผมทำท่าจะลุกอีกครั้ง

“กูไม่ให้กลับ!!!”เอ้าไอ้นี่ !! จะเอาอะไรกับกูอีกว่ะ

“กูจะกลับโว๊ยยย!ชีวิตกู กูจะทำอะไรก็ได้ เข้าใจ๋?”ผมบอกกับมันแล้วลุกพรวด โอ๊ย!กูลืมว่ากูเจ็บสะโพกอยู่ลุกเร็วไม่ได้ทำให้ต้องกลับมานั่งลงที่เดิม

“ปากเก่งนักนะมึง!เดี๋ยวกูไปส่งก็ได้ แต่งตัวด้วย เห็นแล้วกูอยาก!!”เออ รีบๆๆออกไปเลย เหม็นขี้หน้ามึงว่ะ พอมันเดินออกไปนอกห้องผมก็หยิบเสื้อผ้าที่อยู่ล่างเตียงเดินตรงไปยังห้องน้ำ…แต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปหามันข้างนอก ดูมันทำหน้าเข้า สงสัยแม่งขี้ไม่ออกมั้งครับ!

“ถ้ามึงไม่เต็มใจไปส่งกูก็ไม่ต้องก็ได้กูกลับเองได้”ผมบอกมันไปไอ้เราไม่ได้อยากให้ไปส่งอยู่แล้ว

“ใครว่ากูไม่เต็มใจ!!!”แล้วมึงจะตะโกนทำห่าไรว่ะ

“แล้วมึงจะตะโกนทำไมว่ะ!”ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ ไอ้นี่แม่ง!!

“ก็มึงขัดใจกู!!”

“ขัดใจเชี้ยไรมึง! ห่ะ! กูจะทำไรก็เรื่องของกูนะเว้ย”

“แต่กูเป็นผัวมึงนะ!”

“เหี้ยเหอะมึง!ได้กูแค่ครั้งเดียวอย่ามาทำเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกู สัส!”

“ไอ้พาสต้า!!!”โว๊ยยยจะเรียกชื่อห่าไรว่ะ แม่ง!!!

“เออ!!”

“กูพูดจริงนะ!!”

“พูดเรื่อง?”ผมเลิกคิ้วถามมันอย่างกวนๆ มันงี้หน้าหงิกเลย

“กูจริงจังด้วย กูเป็นผัวมึง เข้าใจ”

“เฮ้ออ ไอ้เดฟมึงฝันอยู่หรือป่าวว่ะ! กูว่ามึงตื่นจากฝันเหอะว่ะ”ผมถอนหายใจมองหน้ามัน ยิ่งผมพูดแบบนี้ยิ่งหน้าหงิกเข้าไปใหญ่ อะไรว่ะ มึงจะมาจริงจังกับคนอย่างกูเนี้ยนะ ปัญญาอ่อน ผมได้เพียงคิดในใจ

“กูจริงจังนะเว้ย!”

“มึงอย่ามาปัญญาอ่อนได้ไหมไอ้เดฟ แค่มึงเอากับกูครั้งเดียวนี่มึงคิดไปไกลเลยหรอว่ะ ทีมึงไปเอาคนอื่นทุกวันแม่งไม่คิดว่ะ”ผมถามมันออกไปตรงๆ

“ก็มึงเอาแล้วรู้สึกดึกว่าคนอื่นนิ”ดูมันครับทำหน้าหื่นใส่อีกไอ้เวร

“ปัญญาอ่อนสัส!”

“มึงด่ากูทำไม กูผัวมึงนะ”น้านน มีงอนครับมีงอน (ไรท์ : สรุปใครรับใครรุกว่ะ?กูงง? -_-^)

“เฮ้ออ มึงไม่เคยจริงจังกับใครหรอก!กูรู้…”

“แต่กับมึงไม่ใช่!!!”รู้สึกว่ามันจะพูดไม่รู้เรื่องนะ

“กูว่ากูคงไม่ได้กลับบ้านแล้วแหละ เพราะมัวยืนเถียงเรื่องไม่เป็นเรื่องกับมึงเนี้ย!”ผมบอกมันอย่างเอือมระอายิ่งนัก

“ก็ไม่ต้องกลับ!!”เออ เอาเข้าไป ยิ่งคุยยิ่งไม่รู้เรื่อง

“แต่ กู จะ กลับ !”ผมเน้นทุกคำที่พูดออกมา มันเบะปากใส่ก่อนที่จะเดินนำออกไป เฮ้ออ ไรว่ะ ได้กูครั้งเดียวนี่มึงจริงจังกับกูขนาดนั้นเลยหรือไง!!กูเริ่มจะเครียดซะแล้วซิ!!!

-โยชิ-

“หาวววว วู้!”ผมหาวนอนหวอดๆ เฮ้ออ ก็เมื่อคืนผมนอนดึกนิ ผมเดินออกไปยืนอยู่นอกระเบียง แสงแดดอ่อนๆทำให้ผมรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่สดใสที่สุด^^

“รู้สึกดีจัง”ผมยิ้มรับกับเช้าวันใหม่พร้อมกับเอาแขนไปพาดไว้ริมระเบียงมองบรรยากาศรอบบ้านไปเรื่อยๆแต่แล้วสายตาผมก็ไปเจอะกับ…พาสต้า!! แล้วนั่นรถใครว่ะ?ผมมองภาพตรงหน้าอยู่ที่ริมระเบียงห้องของตัวเองด้วยความสงสัย มันเพิ่งกลับบ้านหรอ? ผมคิดแค่นั้นก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องจัดการอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ไปหามัน เพระเมื่อวานไปหาแม่งเสือกไม่อยู่บ้านซะงั้น และผมเองมีเรื่องสำคัญจะบอกกับมันด้วย

“ปิงป่อง ปิงป่อง”ผมกดกริ่งอยู่หน้าบ้านไอ้พาสครับ คุณน้าเดินมาเปิดประตูให้ผมพร้อมกับยิ้มให้

“มาหาพาสต้าใช่ไหมลูก”

“ครับคุณน้า”ผมยิ้มตอบกลับไป

“พาสต้าอยู่บนห้องจ้ะ เชิญจ้ะ”

“ครับ”

ผมเดินตามหลังคุณน้าเข้าไปแล้วก็ตรงไปยังห้องของพาสต้าที่อยู่ชั้นสองของบ้าน เคาะประตูพอเป็นพิธีหน่อยแหละกัน

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก แอ๊ดดด”ผมเคาะแล้วครับ ก่อนที่จะเปิดเข้าไปในห้องมันก่อนที่จะปิดประตูลง ผมเดินเข้าไปหามันที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง

“พาสต้า..”ไร้เสียงตอบรับ ผมจึงนั่งลงข้างๆมันก่อนที่จะก้มหน้าลงไปกระซิบข้างๆหูมัน

“พาส…พาสต้า”ยังคงนอนนิ่ง

“พาสต้า!!!”ที่นี่ล่ะถ้าไม่ตื่นให้มันรู้ไป ก้ผมเล่นตะโกนใส่หูมันเต็มๆนี่ครับ

“โว๊ยยย!จะตะโกนหาพ่อมึงไง”ไอ้นี่เล่นพ่อก่อนที่มันจะลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าผม

“อะไร!!!”ดูมันครับ พอโดนปลุกนี้ก็โหดจัง

“ป่าว..”เสียงอ่อนเลยกู ผมก้มหน้าไม่กล้าสบสายตามันที่มองจ้องอย่างคาดโทษ

“แล้วปลุกเพื่อ?กูจะนอน!”

“อย่าเพิ่งนอนดิมึง!”ผมฉุดมันที่กำลังล้มตัวนอนให้กลับมานั่งอีกครั้ง

“ไรของมึงอีกว่ะ!!”

“ทำไมมึงถึงเพิ่งกลับบ้าน”ผมถามมัน

“ถามไม”ยังมีหน้ามาถามอีกนะมึง ก็มึงบอกว่าจะไปหากูอ่ะ

“ก็เมื่อวานมึงบอกว่าจะไปหากูที่บ้านอ่ะ แต่มึงไม่ไป”ผมจ้องหน้ามันที่ตอนนี้ปรับมาเป็นปกติแล้วหลังจากที่มันทำหน้าหงุดหงิดตะกี้

“อ่อเออโทษกูลืม”

“อ่อ งั้นหรอ”ผมตอบกลับมันเสียงอ่อน “งั้นกูไม่กวนมึงแล้วนอนต่อเถอะ”ผมบอกกับมันก่อนที่จะลุกออกจากเตียงเตรียมจะออกไป แต่มันกลับรั้งไว้ก่อน

“นี่มึงงอนกูหรอ”เออ!สัส!แม่งบอกจะมาหากูไม่มา ไอ้เพื่อนเหี้ย!

“ป่าว!!วันนี้ที่กูมาหามึงกูแค่อยากบอกมึงว่า…มะรืนกูจะไปเมืองนอกนะ”ผมหักลับไปพูดกับมัน

“มะ เมืองนอกหรอ?”มันทำตาโตก่อนที่จะถาม

“อืม…กูมาบอกมึงแค่นี้นะ เชิญมึงนอนต่อไปเถอะ”ผมบอกมันเสร็จก็เดินออกมา รู้สึกว่ามันจะดูหงุดหงิดผมก็เลยไม่อยากกวนมัน เฮ้ออมีเพื่อนก็แม่งไม่เข้าใจกูเลย

“จะกลับแล้วหรอลูก”คุณน้าเดินออกมาจากห้องครัวทักขึ้น

“ครับ พอดีผมไม่อยากกวนเวลานอนของมันครับ ผมไปก่อนนะครับคุณน้า”ผมยิ้มแล้วยกมือไหว้ท่าน

“จ้ะ^^”

“แม่!!ไอ้โยล่ะ?”ผมเดินออกมาจากตัวบ้านของมันแต่ก็ไม่ไกลเท่าไรทำให้ได้ยินเสียงที่มันตะโกนถามแม่มัน

“เพิ่งออกไปเมื่อกี้”แม่มันบอก

“ไอ้โย!!!”มันตะโกนเรียกผมทำให้ผมหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองมัน

“ว่า?”เมื่อมันมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ผมจึงถามมัน

“มึงพูดเรื่องจริงหรอที่มึงจะไปนอกอ่ะ”

“เออ!!”

“แล้วมึงไม่เรียนหรอ?”

“เรียนดิ แต่กูให้ป๊าทำเรื่องย้ายแล้ว กูทนเรียนที่นี่ไม่ไหวหรอกว่ะมันเกินไปจริงๆกูไม่มีหน้าไปเรียนแล้ว มึงเข้าใจกูป่ะ มะรืนก็ต้องเดินทางแล้ว กูเลยอยากมาบอกมึงแค่นี้แหละ”ผมมองหน้าผมนิ่งไม่ตอบกลับอะไรมาเลย

“ท ทำไมมึงต้องไปด้วยว่ะ”มันตอบเสียงสั่นเป็นไรของมันว่ะเนี้ย

“กูบอกมึงไปแล้ว มึงก็รู้สาเหตุนิ กูไม่น่าด้านพอไปเรียนให้คนอื่นเค้าด่าว่ากูหรอก กูมีความรู้สึก”ผมจับมือมันมาจับไว้

“มึงจะทิ้งให้กูอยู่ที่นี่คนเดียวหรอว่ะ”

“กูไม่ได้ทิ้งมึงสักหน่อย ยังไงซะกูก็จะติดต่อมึงอยู่แล้ว”

“แต่ว่า…”

“ไม่มีแต่หรอกเว้ย!พาสต้างั้นวันนี้เราไปเลี้ยงกันดีกว่าก่อนที่กูจะเดินทาง เคป่ะ”ผมบอกมัน มันจึงพยักหน้า ผมเลยยิ้มได้

“อืม!งั้นวันนี้สามทุ่มเจอกันหน้าบ้านนะ เดี๋ยววันนี้กูเลี้ยงเอง”ผมยิ้มให้มันก่อนที่จะเดินออกมา

สามทุ่ม!!

ผมอาบน้ำแต่งตัวลงมาจากชั้นสองของบ้าน

“จะไปไหนหรอลูก”ม๊าผมทักขึ้นเมื่อเห็นผมแต่งตัววะหล่อเลย คึคึ

“อ่อ ผมว่าจะไปเลี้ยงกันกะไอ้พาสหน่อยครับ”ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆม๊าแล้วกอดท่านไว้

“จ้ะ แล้วจะกลับดึกหรือป่าว”ม๊าลูบหัวผมแล้วถามกลับ

“ไม่รู้ครับ ผมไปแล้วนะครับ จุ๊บ”ผมหอมแก้มม๊าเบาๆแล้วก็เดินออกไปยังหน้าบ้านที่มีไอ้พาสต้ามันนำรถมาจอดรอรับอยู่แล้ว

“มาตรงเวลาเป๊ะๆเลยนะมึง”ผมทักมันที่ยืนพิงรถด้วยท่าทางเท่ๆ

“เออ!ไปยังกูอยากแดกเหล้า”เออครับไปก็ไป ผมเปิดประตูขึ้นรถไปกับมัน เราขับรถมาเรื่อยๆผมกับมันก็เงียบตลอดทางไม่รู้จะคุยไรกันดีจนมันขับรถมาถึงคลับแห่งหนึ่ง

ผมกับมันเดินเบียดเสียดกับคนในคลับมาจนถึงโต๊ะที่มีที่ว่างอยู่ เฮ้ออกว่าจะฝ่ามาได้นี่ก็เปลื้องตัวเป็นบ้าเลย ผมก็ไม่รู้ว่าใครนะ มันแอบจับแก้มผมด้วย ผมรู้สึก แต่ผมไม่รู้ว่าใคร บางคนก็เดินชนไหล่ผม เกือบปราสาทกินแน่ะ =[]=

“ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีครับ”พนักงานมารับออเดอร์ถามขึ้น

“เอ่อ…เอาไรดีว่ะ”ผมหันไปถามไอ้พาสที่ตอนนี้แม่งนั่งเหม่อครับ เป็นเชี้ยไรว่ะ

“อืม เอาไรก็ได้ขอแบบแรงๆ”มันหันไปตอบกับพนักงาน

“มึงเป็นไรว่ะ เห็นเหม่อๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ”

“ป่าวหรอก…”ป่าวเชี้ยไร!ตอบเปล่าแต่แม่งคิ้วผูกกันเป็นโบว์แล้วนั้น

“มึงแน่ใจนะ”

“อืม..วันนี้ถ้ากูเมาพากูกลับบ้านด้วยนะ”เห…วันนี้มาแปลกเว้ย ปกติมันจะเป็นคนลากผมกลับมากกว่าไม่ใช่หรอ แสดงว่ามันต้องมีเรื่องเครียดสินะ งั้นก็ต้อง…มอมเหล้าเอาความจริงดิ!

“เออ ดื่มให้เต็มที่วันนี้กูเลี้ยง”ผมยิ้มให้มัน มันพยักหน้า และพนักงานก็ยกเครื่องดื่มสีอำพันมาวางไว้ตรงหน้าพวกเรา จากนั้นเราสองคนก็พากันเริ่มดื่ม ผมจ้องมองบรรดาผีเสื้อราตรีกำลังวาดลวดลายเต้นอย่างสนุกสนาน แต่..ไอ้คนที่อยู่ตรงหน้าผมมันนี่แดกเหล้าอย่างเดียวครับไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย…

“มึงไม่เครียดจริงๆหรอว่ะเนี้ย!”ผมพึมพำกับตัวเองพรางยกเหล้าขึ้นมาจิบมองมันที่กระดกเอากระดกเอาอย่างกะดื่มน้ำเปล่า

-อัลฟา-

“เฮ้ยๆๆ”ผมเรียกเพื่อนตัวเองนั่นคือไอ้เดฟครับ ไม่รู้วันนี้มันเป็นไร มันโทรมาหาผมว่าจะพาผมมาแดกเหล้าแต่ดูเหมือนผมจะไม่ได้แดกเท่าไร ก็ดูมันดิพอผมจะยกแดกเสือกมาดึงออกไปกระดกเองซะงั้น!

“เชี้ย!ทำไมว่ะ!!ทำไมมันถึงไม่รักกูว่ะ ทำไม!!”เชี้ยไรของมันเนี้ย!พอเมาแล้วเพ้อเลยครับงานนี้ ผมมองมันที่กระดกเหล้าเข้าปากอย่างกะน้ำเปล่า

“มะ มึง!!เชื่อไหม!”

“เชื่อเชี้ยไรของมึงว่ะสัส!”อะไรว่ะแม่งอยู่ๆก็มาบอกว่าเชื่อไม่เชื่อกูละเซ็งกับมึงจริงๆ

“กูเองก็ม่ายเข้าจายยย!!”มันตบที่อกตัวเองแล้วยื้อมือมาชี้หน้าผม “ทำไมคนอย่างกูต้องรู้สึก เอิ๊ก ดี กะ อึก ไอ้เด็กนั้นด้วย!”เด็ก?เด็กไหนว่ะ?

“เด็ก?ใครว่ะ?”ผมวางแก้วกระแทกกับโต๊ะจนเกิดเสียงดังก่อนที่จะเอ่ยออกมา

“ก็ อึก ไอ้ ดะ เด็กเวรนั้น พะ เพื่อนเมียมึงอ่ะ”มันตอบ

“ใครว่ะ?”ผมยังคงสงสัย

“ไอ้โง่!!!!ก็ไอ้พะ พาสต้า เพื่อนเด็กมึงไง!!!!”มันตะโกนตอบผม

“ห่ะ!!!!”ทำกูตาโตเท่าไข่หานเลยมึง นี่อย่าบอกนะว่ามันชอบไอ้เด็กเหี้ยนั่นอ่ะ

“มึงชอบมันหรอ”

“กูม่ายรู้ เอิ๊ก แค่กูเอากับมันแค่ครั้งเดียวทำไมกูถึงอยากจะครอบครองมันและอยากให้มันเป็นของกูคนเดียว”

“มึงยังสติดีอยู่หรือป่าวว่ะ?”ผมถามมัน ก็ปกติแม่งฝันไม่เลี้ยง แต่พอมาเจอไอ้เด็กเวรนั่นแล้วมันเป็นแบบนี้แสดงว่ามันก็จะเริ่มจริงจังกับใครสักคนแล้วสิ ผมมองเพื่อนตัวเองที่ยังคงกรอกเหล้าเข้าปาก นี่มันจริงจังกะเด็กนั่นจริงๆหรอ

อีกด้านหนึ่ง…

“สวัสดีครับ…”โยชิหันกลับไปมองผู้ชายสองคนที่ไม่รู้จักชื่อ

“ครับ?”โยชิเอ่ยถาม

“ผมสองคนขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ผู้ชายอีกคนที่มาด้วยถามก่อนที่จะหันไปหาพาสต้า พาสต้าเงยหน้ามองเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้า

“อืม”

“ขอบคุณครับ ผมชื่อเอก ส่วนเพื่อนผมชื่อนัท”

“อ่อครับ”โยชิตอบอย่างขอไปที เพราะเค้าสังเกตเห็นสายตาเจ้าเลห์ของคนที่ชื่อนัทมองไปยังพาสต้าด้วยสายตาโลมเลีย ส่วนเอกเองก็จ้องใบหน้าหวานของโยชิอย่างไม่วางตาเช่นกัน

“ว่าแต่ชื่ออะไรกันหรอครับ”นัทหันไปถามพาสต้าที่ตอนนี้ตัวโงนเงนเพราะแอลกฮอล์ที่ดื่มเข้าไป

“พาสต้า”มันตอบเสียงเรียบ

“แล้วนายล่ะ”ไอ้คนที่ชื่อเอกหันมาถามผม

“โยชิ!”

“ชื่อน่ารักจังครับ^^ว่าแต่..น่ารักแบบนี้มีแฟนยังครับ”

“เอ่อ..มะ”

ผลั้ว!

เกิดเสียงบางสิ่งกระทบลงตรงหน้าไอ้คนที่ชื่อเอกอย่างจังนั้นคือ…หมัดหนักๆของอัลฟานั้นเอง

“ยุ่งไรกับเมียชาวบ้านเค้าว่ะ!!!”เสียงตะโกนของอัลฟาทำให้ดนตรีที่บรรเลงอยู่เงียบลง

-โยชิ-

ผลั้ว!

ผมรู้สึกตกใจเล็กน้อยเมื่อคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามผมมันได้ลงไปนอนกลิ้งอยู่ที่พื้นคลับ ผมหันกลับไปมองคนที่ปล่อยหมัดใส่คนที่ชื่อเอกก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่เมื่อประโยคที่หลุดออกมาจากปากเค้า

“ยุ่งไรกับเมียชาวบ้านเค้าว่ะ!!!”เสียงตะโกนของคนตรงหน้าทำให้เพลงที่เปิดอยู่ดับลง

“ส่วนมึง!!ไอ้เหี้ย!กล้าดียังงายมายุ่งกับเมียกู!!!”มีเสียงหนึ่งที่กำลังจะทำร้ายคนที่ชื่อนัทอยู่ดังขึ้น

“คะ ใครเมียมึงไอ้เหี้ย!เดฟ!”ไอ้พาสมันเริ่มโวยแล้วครับ!!เฮ้ย!อย่าบอกนะว่า…

“มึง!!หุบปากไปเลยไอ้พาสต้า!”มันหันมาชี้หน้าพาสต้าก่อนที่จะง้างหมัดชกเข้าไปเต็มๆหน้าไอ้คนชื่อนัทนั้น

“โอ๊ยย!!”ผมร้องลั่นเมื่อแขนผมถูกมือร่างสูงตรงหน้าบีบแน่น

“เด็กคนนี้เป็นของกู!!อย่ามายุ่ง…ส่วนมึงมากับกู!”จู่ๆมันก็ลากผมออกมาจากในคลับตรงไปยังที่จอดรถ!

“ปล่อยผมนะ!บอกให้ปล่อยไง จะพาผมไปไหน”หลังจากที่มาถึงรถเค้าก็ดันให้ผมขึ้นรถไปเลย

“ผมถามว่าจะพาผมไปไหน!!!”ผมตะคอกใส่ร่างสูงที่ประจำอยู่ที่นั่งคนขับ เค้าหันมามองผมเล็กน้อยแล้วก็กระชากตัวรถออกไปอย่างรวดเร็ว!!

“เฮ้ย!!”ผมตกใจมากไม่คิดว่าเค้าจะออกตัวแรงขนาดนี้ กูจะตายไหมเนี้ย ใจเย็นๆๆผมเอามือมาลูบที่อกข้างซ้ายของตัวเองแบบปลอบประโลมไม่ให้มันเตลิด

“หึ”เสียงที่ดังของคนที่นั่งอยู่ข้างกายผมดังขึ้น ขำมากไงว่ะ! L

“เน่!!!พี่จะพาผมไปไหน!! ห่ะ!!”ผมเริ่มโวยวายขึ้นมา

“หุบปากมึงไปเลย กล้ามากนะที่ไปอ่อยคนอื่นเค้านะ!”

“มันเรื่องของกู!!!”กูไม่สนแม่งแล้ว พี่เพงอะไรกุไม่เรียกแม่งแล้ว สัส!

“มึงนั่งนิ่งๆไปซะ!ถ้าไม่อยากเจ็บตัว”มันหันมาส่งสายตาดุใส่ผม คิดว่ากูหรือไง เหอะ!

“มึงไม่ใช่พ่อกูไม่มีสิทธิมาสั่งกู!!!!”ผมตะคอกกลับไปอย่างเหลืออด คนเหี้ยๆอย่างมันไม่สมควรได้คำเพราะๆจากผมอีกแล้ว

“นะ นี่มึงกล้าขึ้น…กูมึงกับกูหรอ!!!”เออ ทำไมว่ะ กูจะไม่ทนแล้ว แม่ง!!!

“ไอ้เหี้ย!!!ปล่อยกู!!!”ผมบอกอย่างเหลืออดแล้ว ตอนนี้กูไม่กลัวอะไรแล้วเว้ย

“มะ มึง!”

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!

เสียงล้อบดขยี้อยู่กับถนนทำให้เกิดเสียงดังลั่น!!หัวผมนี่ชนเข้าไปกับคอนโซนรถเต็มๆหัวจะแตกไหมอ่าT^T

“มึงกล้ามากนะที่ด่าว่ากูเหี้ย!”มันหันมาตวาดผมซะดังลั่นเลย

“แล้วมึงจะทำไม!คนเลวแบบมึงก็เหมาะกับคำเหี้ยๆแล้วนิ”ผมเองไม่ยอมแพ้โต้ตอบทันใด

“มึง!!”เค้ากัดฟันตัวเอง สายตาที่จ้องผมเหมือนจะฆ่ากันให้ตาย หึ แล้วไง?

“ได้!!ถ้ามึงคิดว่ากูเลว กูก็จะเลวกับมึงให้ถึงที่สุด!!!”

“มะ หมายความว่าไง?”

“…………………”เค้าไม่ตอบผมกลับออกตัวรถไปด้วยความเร็ว ตอนนี้ผมรู้สึกหวั่นๆแล้วซิ ทำไงดี มันจะทำอะไรผมหรือป่าว มัยจะฆ่าผมไหม เฮ้ย!กูปราสาทจะแดกแล้วเนี้ย ผมได้แต่นั่งนิ่งคิดหาทางเอาตัวรอด กูจะทำยังไงดีว่ะเนี้ย จนรถจอดนิ่งสนิทผมถึงเงยหน้าขึ้นมามองสิ่งรอบข้าง ที่นี่ที่ไหน?

“ที่นี่ที่ไหน”ผมหันกลับไปถามมัน มันเพียงแค่แสยะยิ้มส่งมาให้ก่อนที่จะเดินลงจากรถแล้วเปิดประตูกระชากตัวผมให้เดินตามมันไป

“เชี้ย!ทำไรว่ะ”ผมรั้งตัวเองไม่ให้เดินตามมันไป ผมเริ่มรู้ถึงลางร้ายแล้วล่ะ

“ก็ทำอย่างในคลิปนั้นไง!”มันตอบเสียงเรียบ

“วะ ว่าไงนะ!”สตั้นไปสามวิ O.O

“หึ!”มันลากผมไปยังลิฟท์ก่อนที่จะกดไปยังชั้นที่มันต้องการ ผมได้แต่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของมัน

“ไอ้เหี้ย!มึงมัน!กูไม่น่าหลงคบกับมึงเลย!”

“เหรอ..ช่วยไม่ได้เองนะมึงเสือกโง่เอง!!”

“ปล่อยกู!!กูจะกลับบ้าน!!”ผมไม่ยอมหรอก แค่ตอนนั้นผมหลงไปกับคำพูดหลอกลวงของมันก็เกินพอแล้ว

“ฮ่ะๆๆตลกว่ะไอ้ตัวเล็ก”มันหัวเราะเยาะผมที่ผมไม่สามารถขัดขืนมันได้ โถ่เว้ย!เกิดมาตัวเล็กกว่ามันนิดเดียวเอง(หรอ)

พอประตูลิฟท์เปิดมันก็พาร่างอันบอบบางของผมไป

ปัง!

เสียงประตูที่มันเพิ่งเปิดและปิดด้วยแรงมหาศาล ผมสะดุ้งตกใจ!มองมันอย่างหวาดๆเพราะตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันคิดจะทำอะไร ก็ในเมื่อที่นี่มีเตียงไงล่ะ!!!ผมก้าวถอยหลังหนีมัน มันเองก็ก้าวเข้ามาหาผมเรื่อยๆ

“ทำไมกลัวหรอ?ที่เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย”มันแสยะยิ้ม

“ตะ ตอนนั้นกับตอนนี้ มะ มันไม่ใช่”ผมตอบมันกลับไปสั่นๆ

“หึ!ไม่เหมือนกันยังไงหรอ…”มันยังคงก้าวมาเรื่อยๆ

“กะ ก็.อื้อออออ”ผมที่มัวแต่ถอยหลังก็ลืมดูมันไม่รู้ว่ามันจู่โจมเข้าหาผมตอนไหนแต่ที่รู้ๆคือมันกำลังปิดปากผมไว้ด้วยปากของมัน

“โอ๊ย!ไอ้เหี้ย!”ผมกัดปากของมันทำให้มีเลือดไหลซึมออกมานิดๆ มันจ้องมองผมอย่างแค้นใจและที่ทำให้ผมตกใจยิ่งกว่านั้นเมื่อมัน…

เพียะ!เพียะ!

ตบหน้าผมสองครั้งเลยครับ ผมเบิกตากว้าง ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าทำผมถึงขนาดนี้ น้ำตาผมเริ่มคลอเบ้าอีกครั้ง

“มึงทำตัวมึงเองนะไอ้ตัวเล็ก หึ มึงชอบแบบนี้ใช่ไหม ได้!เดี๋ยวกูจัดให้!!”มันพูดจบก็จัดการเหวี่ยงผมลงไปที่เตียง

“โอ๊ย!จะ เจ็บ ฮึก”ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้น่าผมก็เจ็บเพราะถูกตบ มันเกินไปจริงๆ ฮึก ทำไมผมต้องมาเจออะไรแบบนี้

“อย่ามาร้องไห้ปัญญาอ่อน น้ำตามึงไม่ช่วยอะไรหรอก”มันถอดเสื้อตัวเองแล้วโยนทิ้งก่อนที่จะขึ้นคร่อมบนตัวผม จับคางผมบีบแน่น น้ำตาผมก็ดันไหลออกมามากกว่าเดิม

“ฮึก ปะ ปล่อยกูนะ กะ กูเจ็บ”ร้องไห้ให้ตายยังไงมันก็ไม่สงสารผมหรอกผมเชื่อ!!

“ร้องไห้ทำไมครับคนดีของพี่…”มันเอามือมาไล้เช็ดหน้าผมเบาๆก่อนที่จะบีบแก้มผมบริเวณที่ถูกตบแล้วโดนบีบซ้ำมันทำให้ความเจ็บผมเพิ่มมากขึ้น “มึงทำให้กูไม่มีทางเลือก”

แควก!!เสื้อผ้าผมถูกฉีกขาดอย่างไม่มีชิ้นดี

“ฮึก ฮือ ทะ ทำไมมึงถึงทำกับกูแบบนี้”

“กูจะต้องตอบมึงแบบไหนดีล่ะ”มันเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอของผมก่อนจะตอบ “อืมม..เพราะกูอยากเล่นของเล่นชิ้นนี้อยู่ละมั้ง”

“อื้ออ ฮึก”มันเข้ามาจูบผมอย่างรวดเร็ว ผมได้แต่ทุบตีหลังมัน “ฮึก!ปล่อย!”หลังจากที่ปากผมได้รับอิสระผมก็ร้องขอบอกให้มันปล่อย แต่จนแล้วจนเล่ามันก็ไม่เห็นสนใจอะไรเลยสักนิด มันลูบไล้ร่างกายเปลื่อยเปล่าของผม และตอนนี้มันกำลังเล่นกับยอดอกของผม

“โอ๊ย!อย่ากัด!”มันกัดที่ยอดอกของผม ผมใช้มือผลักัวมันออกให้ห่าง พอห่างผมจึงจัดการถีบมันจนตกเตียง

“โอ๊ย!นี่มึงกล้าถีบกูหรอ!!ได้!!ดีๆแม่งไม่ชอบ ชอบให้กูใช้ความรุนแรงนะมึง”ผมที่กำลังก้าวขาลงจากเตียงเตรียมวิ่งไปยังประตูแล้ว แต่ก็ถูกกรชากกลับลงไปที่เตียงอีกรอบก่อนที่มันจะขึ้นมาคร่อมพร้อมกับยัดอะไรไม่รู้เข้ามาในปากผมปิดไว้ไม่ให้ผมคายมันออก

“อื้ออ อื้อ อื้อ”ผมใช้มือตัวเองแกะมือมันที่ปิดปากผมไว้

“หึ กลืนมันลงไปซะ!”ผมจำใจต้องกลืนเพราะผมเริ่มหายใจไม่ออก

“แค่ก แค่ก แคก”ผมมองมันที่ลุกออกไปจากตัวผมแล้วอย่างไม่เข้าใจว่ามันจะมาไม้ไหนว่ะ

“ถ้าทนไม่ไหวเรียกกูให้ดังๆนะเดี๋ยวกูจะอยู่คอยมึงข้างนอก”มันแสยะยิ้มใส่ผมแล้วก็เดินออกไป

เฮ้ย!ทำไมอยู่ๆผมถึงรู้สึกร้อนๆในตัวยังไงก็ไม่รู้ นะ นี่มันอะไรกัน ทำไมมันถึงร้อนแบบนี้นะ แต่ในเมื่อมันปล่อยให้ผมเป็นอิสระแล้วอย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องร้อนไม่ร้อนเลย ผมหยิบเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดในตอนแรกขึ้นมาใส่อย่างลวกๆ พอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ทำไมมันถึงรู้สึกไม่เป็นตัวเองแบบนี้ว่ะ มันร้อนรุมในกาย มันเหมือนต้องการ…แล้วที่ต้องการนี่ ผมต้องการอะไร

ตุ๊บ!ผมล้มลงไปกองบนพื้นห้อง ทำไงดี ทำไมมันถึงร้อนแบบนี้ผมกัดปากตัวเองลุกขึ้นลากสังขารที่แย่ของตัวเองเปิดประตูออกไปนอกห้อง

“กูบอกให้มึงเรียกกูไม่ใช่หรอ ทำไมหรือทนเรียกให้กูไปหาไม่ได้ถึงออกมาหากูเอง”มันนั่งอยู่ที่โซฟายกบียร์ขึ้นจิบเล็กน้อย ผมไม่สนใจมัน ที่ผมคิดได้คือออกไปจากที่นี้ เชี้ยเอ้ย!ทำไมผมถึงรู้สึกต้องการการปลดปล่อยแบบนี้ว่ะ

“ว้าวว!นี่มึงทนฤทธิ์ยาได้ขนาดนี้เลยหรอว่ะ!”มันพูดด้วยท่าทางหงุดหงิดและตรงเข้ามาหาผม

“ย ยา ยาไร!!”ผมตะคอกใส่มัน

“ช่างแม่งเถอะ!แค่กูเล้าโลมมึงนิดเดียวอารมณ์มึงก็เกิดแล้ว”เชี้ย!อีกแล้ว มันลากผมกลับไปยังห้องเดิมและผลักผมลงไปที่เตียง

“มึงทนได้มึงทนไปแต่…ตอนนี้กูทนไม่ไหวแล้ว!!”พูดจบก็จูบผมและมือไม้ที่อยู่ไม่สุขก็เหมือนเดิมเสื้อผ้าที่ใส่หลุดไปอย่างง่ายดาย มันดูดเม้นตามซอกคอผม มือก็เลื่อนลงไปตามผิวของผม ทำให้ผมรู้สึกเสียวไม่น้อย แต่ทำไมมันถึงรู้สึกดีแบบนี้นะ รู้สึกดี!งั้นหรอ บ้าไปแล้ว ทำไมผมถึงไม่ผลักมันออกจากตัวผมล่ะ มือเจ้ากรรมก็เลื่อนไปโอบรอบคอของร่างสูงอย่างไม่เต็มใจ นี่ผมเป็นอะไร

“มึงต้องการกู ใช่ไหม?”มันกระซิบที่ข้างหูผมพร้อมกับเลียที่หูผม

“อ๊า”ทำให้ผมครางเสียงน่าเกลียดนั้นออกมา ทำไมผมถึงรู้สึกต้องการคนตรงหน้าขนาดนี้กัน ผมไม่ตอบแต่กับพยักหน้า เชี้ย!ผมควรปฎิเสธแต่ทำไมร่างกายมันไม่เป็นดังใจเลยว่ะ

“หึ!” ไม่มีอะไรออกมาอีกนอกจากการกระทำในตอนนี้ ร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าผมจัดการจับผมให้นอนคว่ำหน้าเข้าหาหมอนมันจับสะโพกผมให้ตั้งขึ้น ตอนนี้ผมไม่มีแรงที่จะขัดขืนแล้วครับคือมันต้องการ…ร่างสูงจัดการสอดนิ้วเข้าไปเพื่อเปิดทางไม่ให้ผมได้เจ็บมาก

“อ่ะ อืม จะ เจ็บ”แต่ที่ไหนได้โครตเจ็บเลย ผมถอยห่างจากนิ้วที่ถูกส่งมาเพียงนิ้วเดียวเท่านั้นแต่ร่างสูงก็จับผมกลับมาที่เดิมและเริ่มสอดนิ้วที่สองและสามเข้าไป ชักเข้าชักออก

“อ่ะ อ๊า”เสียงครางของผมเองครับ

“เชี้ย!แค่นิ้วนะมึงขมิบรับจนกูอยากสอดของกูเข้าไปแล้ว สัส!”เสียงของร่างสูงที่ยังคงชักนิ้วตัวเองเข้าออกกับช่องทางหลังของผมอยู่ดังขึ้น

“กูไม่ไหวแล้ว”เออตามนั้นและร่างสูงก็ปลดกางเกงที่ตัวเองใส่เหวี่ยงทิ้งอย่างไม่ใยดีเท่าไรก่อนที่จะรูดของตัวเองสองสามครั้งแล้วก็จ่อลงมาที่ช่องทางหลังของผม

“กูจะช่วยมึงเอง”ผมไม่ตอบออะไรพยักหน้าอย่างเดียว ตอนนี้ผมทรมานสุดๆแค่ผมได้ปลดปล่อยสินะ ร่างสูงสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองเข้ามาในตัวผมจนมิดด้าม

“อ่ะ อ๊า จะ เจ็บฮึก”ร่างสูงที่ได้ยินดังนั้นจึงก้มลงไปจูบปากเล็กๆของคนตรงหน้า กระซิบเสียงแหบพร่า

“มึงกูอย่าเกร็งดิ”ผมจึงผ่อนแรงลง “ดีมาก”จากนั้นร่างสูงก็ค่อยๆขยับโยกตัวเข้าออกจากช้าเป็นเร็ว มันทั้งเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกัน

“อ่ะ อ๊า อื้มม”

“ซี๊ดด อ๊า”เสียงครางทั้งผมและมันดังระงมไปทั่วห้องจนในที่สุดเราสองคนก็ปล่อยออกมาพร้อมกัน

“อ่ะ อ๊า อ๊า”ผมฟุบหน้าลงกับหมอนอย่างเหนื่อยแต่รู้สึกว่าตัวผมยังคงร้อนอยู่

“ช่วยกูอีกรอบได้ไหม”ผมไม่คิดเลยว่าผมจะเอ่ยคำนั้นออกไปในเมื่อร่างกายของผมต้องการ ผมก็ต้องยอมมันใช่ไหม ร่างสูงไม่เอ่ยอะไรกับทำตามที่ผมบอก

เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางของเราสองคน ที่เสียงที่ดังเพราะแรงโยกมหาศาลดังไม่ขาดสาย ผมที่อยู่เบื้องล่างก็ไม่สามารถที่จะเอ่ยอะไรออกมาได้แต่เอ่ยเสียงครางน่าเกลียดของตัวเองออกมาอย่างช่วยไม่ได้  ปล่อยให้ร่างกายที่ต้องการมันตามน้ำไป…เมื่อถึงวันพรุ่งนี้เมื่อไร ผมจะเดินออกไปจากห้องนี้และผู้ชายคนนี้โดยที่ผมจะไม่หันกลับมามองเค้าอีกเลย เพราะ…ผมเกลียดมัน!อัลฟาผู้ชายที่ทำให้ผมต้องเป็นแบบนี้!!!

(นักเขียน)

อ่านจบแล้วมาแสดงความคิดเห็นที่หน้าเว็บนะคะ  เม้นกันเยอะๆเน้ออ

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1484024&chapter=5